کد مطلب:369857 شنبه 14 اسفند 1395 آمار بازدید:320
»»» فهرست کتاب
روش عیب پوشی
عیب پوشی و عذر پذیری هر دو در زمانی به كار گرفته می‌شوند كه خطای متربی یقینی است و باید عیب و گناه او را پوشاند و نه تنها به دیگران منتقل نكرد بلكه به روی خود او هم نیاورد و این دو روش مكمل یكدیگرند. پوشاندن عیوب متربی و مستور كردن گناه و خطای او، مانع از هتك حرمت و پاره شدن پرده‌ی حیای او می‌شود و تا زمانی كه حیا و آبروی او در پس پرده باقی بماند، عزت او نیز حفظ خواهد شد و می‌توان امیدوار بود كه دیگر به سراغ آن خطا نرود و به گناه آلوده نگردد. حضرت (ع) خداوند را به خاطر پوشاندن عیوب او و مستور نهادن گناهان او حمد و سپاس می‌نماید: «یا الهی! فلك الحمد فكم من عائبه سترتها علی فلم تفضحنی، و كم من ذنب غطیته علی فلم تشهرنی، و كم من شائبه الممت بها فلم تهتك عنی سترها و لم تقلدنی مكروه شنارها و لم تبد سواتها لمن یلتمس معائبی من جیرتی و حسده نعمتك عندی» (دعای 21/16)؛ ای خدای من! سپاس تو را است كه چه بسیار عیب مرا پوشاندی و رسوایم نكردی، چه بسیار گناه مرا پنهان نمودی و معروفم ننمودی؛ چه بسیار زشتی كه به جا آوردم و پرده مرا ندریدی و طوق ناپسندی و زشتی آن را به گردنم نینداختی و بدی‌های آن را بر همسایگانم كه در جستجوی عیب‌هایم هستند و بر رشگبران نعمتی كه به من داده‌ای آشكار نساختی. هم چنین در دعای بیستم از خداوند درخواست می‌كند كه زیور پارسایان را كه مستور ساختن عیوب دیگران از جمله آن‌ها است به او بپوشاند.